Reisblog 3
Door: Meggie en Marrie
05 Augustus 2017 | Roemenië, Sovata
Donderdag 3 augustus
Om kwart over 6 ging het wekkertje weer om vervolgens de ontbijt tafel klaar te maken. Tot onze grote verbazing was de tafel al compleet gedekt door onze topper Pieter Korf, deze man heeft er altijd zo veel zin in dat hij zelfs in de vroege morgen al staat te popelen om te beginnen. Na een snel maar heerlijk ontbijt met gebakken eieren van chef kok de vries, een sterke bak koffie en een korte toelichting van DS. Jansen over de liefde in het werk van God waren we klaar om deze dag weer te knallen.
Op de klus aan gekomen lagen de bergen stenen, zand en grind ons al toe te lachen. We hadden er zin in! Nadat deze bergen binnen no time weg gewerkt waren en alles dus keurig opgehoogd en opgevuld was met de stenen, grind en de bergen zand natuurlijk, konden wij beginnen met het o zo leuke gootjes hakken. Dit houdt dus in dat wij die bergen stenen, grind en zand weer van de randen moesten af hakken. In deze situaties valt dus duidelijk te zien dat mannen dit project leiden. Begrijp ons niet verkeerd het zijn stuk voor stuk keiharde werkers waar we nu al erg veel van houden maar hier was duidelijk iets meer vrouwen logica bij nodig.
Met trots kwamen de schilders onder leiding van oenze mir, even later zeggen dat de stapel hout die we nodig hebben voor de overkapping eindelijk klaar was.
De zwager combi van Wesel/Baarssen waren weer druk bezig met de hout opslagruimte en zowel de opslag ruimte als de band tussen de zwagers zie je met sprongen voor uit gaan, dit tot grote vreugde van hun zus, vader, kalletjen en skoonvoar.
de overkappings-zwagers Korf en Verbaan hebben zo hard hun best gedaan om het skelet op zijn te zware poten te zetten. het begint nu echt wat te lijken. wij zijn in ieder geval heel groos op ze.
De lieve kok had voor ons weer een heerlijke Hongaarse soep klaar gemaakt met 'ombeperkt visserije' er in. In huis zou ik dit overigens niet zo snel klaar maken maar na een ochtend hard werken kun je ons zelfs met een gebakken drol blij maken.
Hierna konden we nog even keihard aan de slag en dat deden we allemaal omdat we om 2 uur wilden stoppen, laten wij nou krek met een groep koppige urkers op stap zijn die om kwart voor 2 nog even bedenken om een betonnen muurtje te plaatsten. Om er verder maar niet over uit te weiden heeft dit geen kwartiertje geduurd maar 3 en half uur. Verder waren we allemaal blij dat dit muurtje nu al staat. Dit scheelt weer voor overmorgen.
Thuis gekomen stond, volgens Csongor, de Hongaarse delicatesse alweer klaar voor ons. Dat Csongie later zelf in mijn oor fluisterde dat hij ook wel zin at in een bord “urreker kost” zegt volgens mij al genoeg.
Nadat onze mini groep met Eize en Alie als leiding een heerlijke kuier had gedaan werd er hout gesprokkeld om samen te kunnen genieten van een heerlijke zang avond rond het kampvuur.
Door de vele gezellig en mooie gesprekken die wij als groep mogen hebben gingen wij weer veel te laat in onze warme bedje. met de gedachte dat we volgens Eize morgen mogen uitslapen (lees: half uurtje later) deden we moe maar voldaan van wederom weer een top dag tevreden onze oogjes toe!
Genacht en een dikke poes van Meggie en Marrie
https://photos.google.com/share/AF1QipPFlH1YRWc4IvO-BMlZTcAjFdZi2YTvpntvspyv3-37w7p8ya9ynRgAazsbGVPolA?key=Z3RDRzdBT2txVHE2WmNHQmVVWFRRRlRKemNOTTJn
Om kwart over 6 ging het wekkertje weer om vervolgens de ontbijt tafel klaar te maken. Tot onze grote verbazing was de tafel al compleet gedekt door onze topper Pieter Korf, deze man heeft er altijd zo veel zin in dat hij zelfs in de vroege morgen al staat te popelen om te beginnen. Na een snel maar heerlijk ontbijt met gebakken eieren van chef kok de vries, een sterke bak koffie en een korte toelichting van DS. Jansen over de liefde in het werk van God waren we klaar om deze dag weer te knallen.
Op de klus aan gekomen lagen de bergen stenen, zand en grind ons al toe te lachen. We hadden er zin in! Nadat deze bergen binnen no time weg gewerkt waren en alles dus keurig opgehoogd en opgevuld was met de stenen, grind en de bergen zand natuurlijk, konden wij beginnen met het o zo leuke gootjes hakken. Dit houdt dus in dat wij die bergen stenen, grind en zand weer van de randen moesten af hakken. In deze situaties valt dus duidelijk te zien dat mannen dit project leiden. Begrijp ons niet verkeerd het zijn stuk voor stuk keiharde werkers waar we nu al erg veel van houden maar hier was duidelijk iets meer vrouwen logica bij nodig.
Met trots kwamen de schilders onder leiding van oenze mir, even later zeggen dat de stapel hout die we nodig hebben voor de overkapping eindelijk klaar was.
De zwager combi van Wesel/Baarssen waren weer druk bezig met de hout opslagruimte en zowel de opslag ruimte als de band tussen de zwagers zie je met sprongen voor uit gaan, dit tot grote vreugde van hun zus, vader, kalletjen en skoonvoar.
de overkappings-zwagers Korf en Verbaan hebben zo hard hun best gedaan om het skelet op zijn te zware poten te zetten. het begint nu echt wat te lijken. wij zijn in ieder geval heel groos op ze.
De lieve kok had voor ons weer een heerlijke Hongaarse soep klaar gemaakt met 'ombeperkt visserije' er in. In huis zou ik dit overigens niet zo snel klaar maken maar na een ochtend hard werken kun je ons zelfs met een gebakken drol blij maken.
Hierna konden we nog even keihard aan de slag en dat deden we allemaal omdat we om 2 uur wilden stoppen, laten wij nou krek met een groep koppige urkers op stap zijn die om kwart voor 2 nog even bedenken om een betonnen muurtje te plaatsten. Om er verder maar niet over uit te weiden heeft dit geen kwartiertje geduurd maar 3 en half uur. Verder waren we allemaal blij dat dit muurtje nu al staat. Dit scheelt weer voor overmorgen.
Thuis gekomen stond, volgens Csongor, de Hongaarse delicatesse alweer klaar voor ons. Dat Csongie later zelf in mijn oor fluisterde dat hij ook wel zin at in een bord “urreker kost” zegt volgens mij al genoeg.
Nadat onze mini groep met Eize en Alie als leiding een heerlijke kuier had gedaan werd er hout gesprokkeld om samen te kunnen genieten van een heerlijke zang avond rond het kampvuur.
Door de vele gezellig en mooie gesprekken die wij als groep mogen hebben gingen wij weer veel te laat in onze warme bedje. met de gedachte dat we volgens Eize morgen mogen uitslapen (lees: half uurtje later) deden we moe maar voldaan van wederom weer een top dag tevreden onze oogjes toe!
Genacht en een dikke poes van Meggie en Marrie
https://photos.google.com/share/AF1QipPFlH1YRWc4IvO-BMlZTcAjFdZi2YTvpntvspyv3-37w7p8ya9ynRgAazsbGVPolA?key=Z3RDRzdBT2txVHE2WmNHQmVVWFRRRlRKemNOTTJn
-
05 Augustus 2017 - 23:18
Jannet Van Wesel:
met smart zat ik te wachten op een volgende reisblog. Leuk om te lezen dat de familiebanden zijn aangesterkt. Succes met het verdere werkt. xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
